Ad Vanderveen – Worlds Within
http://www.altcountry.nl by John Gjaltema ****

Met Worlds Within (SongSense Music/Sonic Rendezvous) onderzoekt Ad Vanderveen niet alleen zijn innerlijke bewustzijn; zijn introspectieve reis voert tevens langs een nieuw muzikaal decor waarin klassieke muziek en folk samenkomen als een aanzet naar een betere wereld. Op The Garden Of Gone Gloryverkeert de singer-songwriter ‘in the presence of perfection’. Het zijn geen loze woorden. Vanderveen pretendeert op 60-jarige leeftijd geenszins de wijsheid in pacht te hebben. Toch maakt een nummer als Sinking In Doubtduidelijk dat naarmate de tijd verloopt je de balans kunt vinden in de wetenschap dat je na de val ook weer kunt opstaan. En dat jammeren je niet verder zal helpen. ‘Yes to the torture of impossible love’, zingt hij en zoals hij dat doet klinkt het volstrekt geloofwaardig (Impossible Love). Op All The Waiting maakt Vanderveen duidelijk dat het leven een kwestie is van geven en nemen. En uiteindelijk zijn we allemaal gevangen in tijd en ruimte. Gezongen als een door twijfel overmande Neil Young in topvorm met zangeres Kersten de Ligny in de rol van Nicolette Larson. De Nederlander maakt overigens al jaren veel interessantere muziek dan het voorbeeld uit zijn beginjaren. Vanderveen (zang, gitaren, mondharmonica, banjo) heeft op Worlds Within een nieuwe bron aangeboord met deze symbiose van folk en klassiek. Zijn begeleiders op trombone, tuba, staande bas en fluit zorgen voor verdieping van een sound die verder wordt opgetrokken door toetsen, bas en drums. Passend bij de balans die Vanderveen heeft gevonden op zijn innerlijke zoektocht.

Met de muziek van Ad Vanderveen gaat er een onvermoede wereld open… (CD)

Ad Vanderveen (Hilversum, °1956) is een Nederlandse singer-songwriter, die gestaag verder werkt aan een imposant oeuvre. Die zin zou eigenlijk perfect overbodig moeten zijn, want critici en kenners dragen de man op handen, maar het grote publiek kent hem niet. Bij een voorzichtige rondvraag bij kennissen die frequente concertbezoekers zijn en goed op de hoogte zijn van het reilen en zeilen in de muziek buiten de mainstream, blijkt hij een blinde vlek. Pakweg een jaar of dertig geleden was het nog mogelijk om aan te bak te komen met kwaliteitswerk, maar daar zijn de bizz en de media niet meer mee bezig: of je bent alles voor hen, of je bestaat niet, er is geen tussenweg. Bon, we maken er ons verder niet dik (meer) in. De kruistochten zijn voorbij.

Wie daar allerminst mee bezig is, is Ad Vanderveen zelf. ‘Doe wel en zie niet om’. Al heeft hij wel wat om naar om te zien: na de ontbinding van rockband met wortels Personnel, brengt Ad zijn eerste eigen cd uit, ‘Travel Light’, eigenlijk verzameld werk uit ‘91-’92 voor een FM-radioprogramma. Met ‘Sooner Or Later’ (1994) en ‘Brandnew Everytime’ (1995; met medewerking van David Olney, singer-songwriter van stand) gaat het echt aan het rollen. In de jaren daarna komen albums waarop Ad zijn enorme voorliefde voor Neil Young niet onder stoelen of banken steekt. Hij heeft zelfs een nieuwe band, niet toevallig de O’Neils genaamd. Met de eeuwwisseling vinden we hem terug in Texas, waar hij samenwerkt met twee andere groten uit het betere lied, Eliza Gilkyson en Iain Matthews, onder de groepsnaam More Than A Song.
De duoplaat met Matthews, ‘The Iain Ad Venture’, is een hoogtepunt in zijn loopbaan tot dan. Dat geldt ook voor ‘The Moment That Matters’ (2003) We besparen u verder de lijst van de cd’s die hij solo, in duo of met de O’Neils uitbrengt, al hebben we persoonlijk een boon voor ‘Fields Of Plenty’ (2005), ‘Ride The Times’ (de tweede plaat van The Iain Ad Venture uit 2010) en ‘Days Of The Greats’ (2011) die ook internationaal erkend wordt als een meesterstuk. Twee constanten: zijn intussen ruim twintig releases zijn stuk voor stuk de moeite en bevatten telkens weer songs die blijven hangen; bovendien hoor je sinds jaar en dag als zangeres en backing vocaliste Kersten de Ligny, die ook mevrouw Vanderveen is.
En nu is er ‘Worlds Within’, waar Ad, intussen de zestig voorbij, als vanouds fijne melodieën uit zijn mouw schudt en daar tien wonderlijke stukken uit puurt die hij op maat schreef van zijn zoetgevooisde stem. Vanzelfsprekend zorgt Kersten voor de harmonieën en een uitgebreide ploeg zorgt voor een succulente invulling, die even trefzeker als sober is. Bassist Pete Fisher zorgde voor een kraakheldere productie. De titel geeft goed aan waar het in ‘Worlds Within’ om draait: ieders universum is samengesteld uit hoogstpersoonlijke mijmeringen, het ‘heel aalleen in het heelal’ gevoel met al het leuke en minder leuke dat er deel van uitmaakt: ‘Gotta find freedom and refuge in a real thing / Disappear in the skies within / Can’t follow me there / Where it’s alone and all one / All alone and all one’.
‘The Garden Of Gone Glory’ is zo’n leuke kant van ons innerlijke bestaan, wanneer je terugdenkt aan wat voorgoed voorbij is, maar dat je koestert: ‘There was you and me and poetry and hearts all opened up’. Mondharmonica (Ad zelf) en dwarsfluit (Bianca De Vrind) kleuren het fleurige wandelpad. ‘The Garden Of Gone Glory’ barst van de lyriek, maar zoals altijd weet Ad de valkuil van de goedkope emotie te vermijden. Deze song is een nieuwe parel aan de kroon, wat ook geldt voor het dromerige ‘Impossible Love’, iets verderop. Meer klassieke americana vinden we in ‘Sinking In Doubt’, ‘Mystery’, ‘Changing Like The Wind’, ‘All The Waiting’ en ‘Affirmation Blues’, songs, die nogmaals bewijzen welke gedegen songsmid Vanderveen wel is. Heel straf is het voorlaatste nummer ‘Bigger Picture’ (waarop, net als bij de opener, trombone- en bastubaspeler Frans Cornelissen zijn stempel drukt… En opnieuw die dwarsfluit!): in een rechtvaardiger bestel was dit een onontkoombare (radio)hit. Het slotnummer ‘Rise Up’ zet ‘Bigger Picture’ voort als een soort van coda, een verstild einde. Het is een sublieme vondst die ‘Worlds Within’ nog een speciaal cachet geeft…
In onze hedendaagse wereld kan je gelukkig via streaming, YouTube en vele andere kanalen platen als ‘Worlds Within’ beluisteren. We kunnen alleen maar hopen dat mensen hun oor te luisteren leggen, want met de muziek van Ad Vanderveen gaat er een onvermoede wereld open…

Antoine Légat.

Hoewel hij net zestig jaar is geworden, kunnen we de Nederlandse singer-songwriter Ad Vanderveen zeker niet verwijten dat hij zich rustig op zijn pensioen aan het voorbereiden is. De folk- en Americana-liedjes zingende troubadour heeft namelijk pas zijn 30e album uit zijn meer dan 40 jaar durende muzikale carrière voorgesteld.
Het tien tracks tellende album “Worlds Within’” volgt iets meer dan één jaartje op zijn laatste prachtige dubbelalbum “Presents Of The Past / Requests Revisited” waarin hij een overzicht van de beste songs uit zijn lange loopbaan presenteerde. Op deze nieuwe cd verlengt hij opnieuw zijn langjarige muzikale samenwerking met levenspartner en zangeres Kersten de Ligny (wat passen die twee harmonieus samen zingende stemmen toch schitterend bij elkaar!).
Producer van “Worlds Within’” is bassist Pete Fisher, terwijl René Kaaij de zwart-witte klavieren van piano, Hammondorgel en accordeon bespeelt, Frans Cornelissen op trombone en bastuba blaast, Bianca de Vrind op fluit excelleert en Timon van Heerdt op contrabas en Nico de Gooijer en Rogier van der Erve op drums voor de ritmische begeleiding bij de tien songs zorgen. Ad Vanderveen zingt al deze zelf gecomponeerde nummers en speelt daarbij op gitaren, banjo en mondharmonica.
Dat dit weer een zeer professioneel klinkende plaat is geworden hoeven we eigenlijk al niet meer te vertellen. De verhalende gedichten op muziek die Ad Vanderveen componeert getuigen ook nu weer van zijn uitzonderlijke talent en klasse, zowel als zanger en als songschrijver van tijdloze liedjes. Het mooiste aan de muziek van deze Nederlander vinden wij de soberheid in de instrumentatie, die altijd wel duidelijk en voldoende aanwezig is, maar vooral subtiel en vaak akoestisch blijft en nooit echt nadrukkelijk op het voorplan treedt.
Daarmee geeft Ad Vanderveen aan dat hij de woorden bij deze liedjes toch nog altijd het belangrijkste deel van zijn creatief werk vindt. Tekstueel sterke songs op deze plaat zijn o.a. titeltrack “Worlds Within’”, “Sinking In Doubt” (zie live vertolking op bijgaande video), “Changing Like The Wind”, “Affirmation Blues” en “Rise Up”. Maar is er ook plaats voor mooie liefdesliedjes dankzij o.a. “Mystery”, “Impossible Love” en het naar Neil Young’s akoestische jaren ’70-werk lonkende “All The Waiting’.
Moet het nog gezegd worden dat deze 30e plaat van Ad Vanderveen alweer zal getuigen van zijn vakmanschap en professionalisme en zeker ook als een mooie aanvulling van uw platenverzameling kan gelden. Hij is nog lang niet uitgezongen en iets in ons doet vermoeden dat we al snel weer nieuw werk van deze sympathieke en hardwerkende singer-songwriter zullen mogen tegemoet zien.
(valsam)

Worlds Within
Ad Vanderveen. (Songsense Music / Sonic Rendezvous)
Door Herman Veenhof – maart ’17

Zou Ad Vanderveen, de Nederlandse bard en troubadour met Canadese wortels, technisch in staat zijn een slechte plaat te maken? Nee, dat kan hij niet. Hij is te integer, te vakbekwaam, te nieuwsgierig ook, om ook na zoveel platen en tientallen jaren optreden zichzelf te blijven vernieuwen. Met zijn tegelijk wat hoge en tedere, maar toch vaste en soms robuuste stem weet hij bij een keurige schare trouwe volgers de juiste snaren te raken, nadat hij dat zelf doet op gitaar. De nieuwe plaat is – de titel zegt het al – behoorlijk introspectief. De akoestiek is eerder verstild dan ruig en rockend; en dat kan de man ook. We krijgen tien hoogst poëtische songs, in een boeket van folk en americana, met in de refreinen soms een hint naar pop of jazz. Dienstbaar maar echt deelnemend zijn vrouw en muze Kersten de Ligny en toetsenman Rene Kaaij. Inhoudelijk is er wel een thema, al krijgt dat subtiel vorm in plaats van bij wijze van preek: Vanderveen vindt de wereld van nu hard en snel, hoewel hij met twee benen in staat. Introspectie is dan bij hem ook geen navelstaren, maar zoeken naar en reflecteren op wat echt belangrijk is. Dan luister je graag mee, soms met kippenvel zoals in ‘The Garden Of Gone Glory’ en het ook al weemoedige ‘Sinking In Doubt’. Ook mooi: ‘Mystery’, ‘Impossible Love’ en ‘Affirmation Blues’.
+ integer, kwaliteit, inhoud
+ niemand is aardiger dan deze artiest

Ad VanderVeen: Worlds Within
Door Rein van den Berg

Artiesten van Hollandse bodem, ik zit er niet altijd op te wachten — anderzijds, je moet ze niet uitvlakken ook. We hebben er een stel imponerende lui bij zitten, die Nederlandstalig, dialect dan wel Engels zingen. Ad Vanderveen is volgens mij de meest productieve. Hij timmert al geruime tijd aan de weg, en het lijkt mij bijna uitgesloten dat iemand al zijn platen in de kast heeft staan. Ik heb verschillende cd-recensies geschreven. Sommige bijna plichtmatig, want iedere keer betrapte ik mij erop dat hij een prima album had gemaakt, maar het heilige vuur net achterwege bleef. Tot Worlds Within, moet ik mezelf daarbij meteen corrigeren, want dit nieuwe album van Ad pakt me vanaf het begin bij de kladden. Wat hem gedreven heeft om tot het uiterste te gaan is mij onduidelijk, maar de man in geïnspireerd tot en met. Knap geschreven songs, volledig des Ads, dat wel, maar iedere keer met net een extra schepje er boven op. 45 minuten feest, waarbij vooral de wat langere nummers zoals de titel song en All The Waiting mij enorm goed bevallen. Ad heeft de leeftijd van 60 aangetikt, wellicht een grens om je eens extra achter je oren te krabben. Omkijken naar waar de tijd is gebleven, mijmeren, stilstaan, maar je eveneens blijven verwonderen.
Het album Worlds Within bevat het allemaal. Er wordt prachtig gemusiceerd, waarbij de blaasinstrumenten (trombone en tuba) van Frans Cornelissen en het pianospel van Rene Kraaij het introspectieve karakter van de tekst verfijnd onderstrepen. ‘Away from the World full of false moves and dead ends.’ Tot slot blaast Ad de eindjes aan elkaar met zijn mondharmonica in het openingsnummer van de plaat. Jaren waarin Ads samenwerking met Iain Matthews een rol speelde worden in herinnering geroepen. Tien liedjes in totaal, waarbij Ad zichzelf zo compleet mogelijk etaleert, en met verve zijn liedjes uitvoert. Zowel muzikaal als tekstueel valt voldoende te genieten. Ook het kortste nummer, Impossible Love, schiet allerminst te kort. Liefdevolle woorden ingetogen gezongen. ‘I drowned in your laughter, tasted your tears. Impossible Love lasts to this day.’ Changing Like the Wind is meer onbesuisd, maar niet minder indrukwekkend. Prijsnummer is All The Waiting. Terugkijken op je leven waarbij je je realiseert dat het heden telt. Ad valt, bijna liefdevol, terug op de Neil Young die in hem verscholen zit. Mooi! Mooi! Mooi! Worlds Within is ouderwets genieten.

AD VANDERVEEN – WORLDS WITHIN
Door Cis van Looy op 09 maart 2017

4****

“Come fly with me” zingt Ad Vanderveen op zijn nieuwste werkstuk. Als we met de zoveelste al dan niet fake nieuwsberichten overladen worden, lijkt me dat geen onaangename gedachte, even weg van alle sleur en miserie uit de dagelijkse realiteit. De Nederlandse troubadour met Canadese connecties volgt met zijn poëtische songwerk de omgekeerde weg hij daalt in tien song diep af naar zijn diepste zielenroerselen.

Vanderveen wordt ondersteund door fijne muzikantenclubje met toetsenman Renee Kaaij die sfeervolle bijdragen op piano, Hammondorgel en accordeon verzorgt, een subtiel opererende ritmesectie en een blazersduo dat kleurrijke accenten aanbrengt. Met zo’n gezelschap en de alomtegenwoordige aanwezige harmonische zang van zijn levenspartner Kersten de Ligny is er ruimte voor improvisatie. Introspectieve pareltjes als Mystery, het met een fraaie dwarsfluitsolo van Bianca de Vrindt verrijkte Impossible Love en Sinking In Doubt, een prachtige folkballade met dito vocale inbreng van Kersten en een gedempte blazerspartij op de achtergrond, blijven binnen of net buiten de drie minuten grens.

In andere gevallen vergeet de songwriter de tijd en lopen de verhalende songs verder uit. All The Wating komt zelfs in de buurt van de acht minuten. Hinderlijk is dat allerminst, er is optimale wisselwerking tussen de muzikanten en de songwriter. en met weerom prachtige samenzang en tedere harmonica lijkt de tijd geruisloos voorbij te vliegen.

“Everything is allways workin workin out for me”, een positieve oprisping die door het echtpaar in de rustige fingerpicker Affirmation Blues als een overtuigend mantra gedebiteerd wordt. Als de laatste tonen van het orgel en koperblazers uitgestorven zijn in de outro van Rise wordt ons tijdens de luistersessie groeiende vermoeden bevestigd, Ad Vanderveen levert weerom een bijzonder poëtisch en persoonlijk werkstuk af.

Tracklisting Worlds Within:
Worlds Within
The Garden Of Gone Glory
Sinking In Doubt
Mystery
Impossible Love
Changing Like The Wind
All The Waiting
Affirmation Blues
Bigger Picture
Rise Up/ Epilogue