AD VANDERVEEN “Denver Nevada (Still Life)” (Continental Song City)
(5*****)
Aan goede tot zelfs ronduit uitstekende Americana releases vooralsnog geen gebrek in 2018, maar deze schatten we hier toch nog net wat hoger dan de meeste daarvan in. Een nieuwe van Ad Vanderveen, da’s sowieso altijd al een feest, maar deze is in al zijn bescheidenheid niks minder dan hors catégorie. Dit is een singer-songwriter masterclass. Eenvoud verheven tot kunst. Met songs onder meer opgehangen aan inmiddels zo ongeveer tot op het bot afgekloven universele thema’s als eenzaamheid en verlangen, dat wel, maar toch. In de vakbekwame handen van Vanderveen veranderen deze terstond weer in goud. De Midas touch noemen ze zoiets.
Gek, om dezelfde man zich in openingsnummer “Another Song” aan de zijde van collega John Gorka horen af te vragen, of hij ooit nog wel eens een liedje schrijven zal. Wij kunnen het ons amper anders voorstellen, beste Ad! Zeker als ze van dezelfde oorstrelend mooie kwaliteit eruit blijven rollen als dingen als de ingetogen desolate beauty “Big Old Lonely Feeling”, als de ook al bijzonder fraaie, met fijne blazers opgewaardeerde schuifelaar “Backroads Of Hope”, als het op de keper beschouwd met een anagram van de eigen naam als titel gezegende “Denver Nevada”, als het zomers heupwiegende, aan een Canadese zegswijze opgehangen “Wooden Shoes, Wooden Head”, Wouldn’t Listen” of als de berustende ballad “My Sweet, Crushed Angel”. Iets wat je eigenlijk eerder uit de koker van iemand als een Willie Nelson verwachten zou, dat laatste liedje. En dat bedoelen we dan als een serieus compliment.
Voor de productie van deze aanrader van formaat tekende Pete Fisher (ook bas en percussie). Andere erbij betrokkenen waren onder meer Kersten de Ligny (zang en percussie), Rene Kaaij (piano, keyboards, accordeon, conga’s, drums, omnichord en zang, Jim Morrison (viool), Frans Cornelissen (trombone), Wouter van Bemmel (trompet), Linley Hamilton (eveneens trompet) en Rogier van der Erve (drums). Zelf nam Vanderveen naast de zang ook gitaar- en harmonicawerk en wat pianovlijt voor zijn rekening.
Van de vele, vele Ad Vanderveen-platen in ons bezit is deze in no time uitgegroeid tot onze absolute favoriet. Een plaat bestemd voor de eeuwigheid!
(Benny Metten)