I Was Hank Williams / Denver Nevada recensie Nederlands Dagblad – door Herman Veenhof

Fascinerend geluidslandschap van Ad Vanderveen.

2018 is een bijzonder jaar voor Ad Vanderveen, Hij maakte maar liefst twee platen, die heel divers en ongelooflijk goed zijn. Alleen ’s mans bescheidenheid houdt hem af van mondiale erkenning, al was het alleen maar omdat Van Morrison hem eens als voorafje bij zijn eigen optreden wilde hebben. De nieuwste cd, uitgekomen in november, is genoemd naar de titelsong I Was Hank Williams. Dat is een lekker gruizig, met vervorming opgenomen liedje in de stijl van die tragische, geniale Amerikaanse countryzanger. Ervoor komen ‘Live And Give It All’ en ‘Something Ongoing’, waarin zijn ouders Sietske van der Ploeg en Roel van der Veen meedoen, op huisorgel en piano, via een oude bandopname uit 1971. De min of meer in paren gegroepeerde songs ademen weemoed, wat spijt en een mooi terugkijkend vaarwel, met twee ontroerende fotootjes in het albumboekje. Ook al is de muziek best stevig, blijft die net als de eigenhandig geschreven Engelstalige teksten poëtisch. Je hoort de herfstbladeren vallen in het met een mooie trombone (Frans Cornelissen) opgenomen ‘Catch A Falling Leaf’en ‘Heavy Heart’.
Vanderveen gebruikt veel geluidsfragmenten op dit album. Vogeltjes zingen mee in ‘Home On High’, dat als extraatje nog een keer terugkomt en leuk hint naar ‘Mr. Tambourine Man’. Kersten de Ligny ondersteunt ook nu weer met een mooie tweede stem. Wiet Helweg op dulcimer en Pete Fisher op bas completeren de boel. Heel bijzonder zijn ook de akoestische geluiden uit de Grot van Pythagoras en de krekels van Samos, die geheel belangeloos het ritme mee snerpen. Mooie afsluiter is ‘Song Of the Wind’, met een vertaalde tekst van Leo Witteman, een Nederlandse molenaar in Neek, die in 2017 overleed.
In februari had de nijvere Nederlander met Canadese wortels ook al een plaat, Denver Nevada. De titel, een anagram van de eigen naam, is een vondst, de muziek is vol, warm en geweldig. Vanderveen wordt dan ook bijgestaan door vijf musici op een podium, waaronder Jim Morrison op viool, al betekent dat niet de wederopstanding van de vroeg gesneuvelde zanger van The Doors. De elf liedjes zijn vrolijk ironisch (‘Wooden Shoes, Wooden Hearts’) en gevoelig (‘Blackbird Singing A Blue Note’) tegelijk, achter de schijnbare eenvoud schuilt een dankbaar mens. <

I Was Hank Williams / Denver Nevada (Still Life)
Ad Vanderveen. Blue Rose/Sonic RendezVous / Continental Record Services

+ sublieme songs van een integer vakman
+ weer twee albums die echt iets toevoegen

Video
I Was Hank Williams

Ad Vanderveen – Denver Nevada full titletrack and album info