http://www.altcountryforum.nl/2018/02/14/ad-vanderveen-denver-nevada-still-life/

Een nieuwe plaat van de in Hilversum geboren verhalenverteller Ad vanderveen doet uw recensent altijd hongerig naar uitkijken. Zijn 31ste of 32ste geloof ik. Ben de tel kwijtgeraakt. Maar ja, bij een productieve artiest die ruim veertig jaar muzikaal actief is moet je mij het maar niet kwalijk nemen als ik een album over het hoofd zie. Ad is een vaste waarde in de eredivisie van het singer-songwriter/americana wereldje. Iemand met Canadese roots, die door zijn lijzig stemgeluid en enorme emotionele intensiteit in zijn spel op de elektrische gitaar zich als een schaduw beweegt van de rock ‘n roll dinosaurus Neil Young. Waar Neil de laatste jaren met de begeleiders van The Promise Of The Real met de meest goede bedoelingen aanmoddert en incidenteel opleeft bezit Ad met zijn 61 jaar nog steeds de gave mij met een imposante plaat te verrassen. Het nieuwe album “Denver Nevada (Still Life)” waarvan de titel een anagram is van de volledige naam van de musicus begint al sterk in het openingsnummer Another Song. Op het nummer waar Ad mag rekenen op de vocale steun van John Gorka grijpt hij samen met een fijn muzikantenclubje stilistisch terug naar de begintijd van Neil Young. Vervolgens waaiert “Denver Nevada” vele kanten op. Van fijne, ingetogen liedjes (Castles, Ruminations) tot melancholische schoonheid met Ads expressief gitaarspel, een accordeon en een drietal blazers (Back Roads Of Hope/Wooden Shoes). Net als op zijn eerdere platen kiest Ad ook dit keer niet voor directe bevrediging. “Denver Nevada” heeft tijd nodig, maar dan staan de armhaartjes wel recht overeind. Een geweldige aanvulling op zijn toch al van kwaliteit uitpuilende discografie.
(Johan Schoenmakers)