Author: advanderveen56

Presents Of The Past/Requests Revisited review/article in No Depression-Americana Abroad

Ad Vanderveen: Exceptional Americana from Norway to the USA
by Lee Zimmerman
May 11, 2015

Column: Americana Abroad

Retrospectives, anthologies and greatest hits collections are an ideal way for newcomers to get an initial snapshot of an artist that has suddenly attracted their attention. Most great discoveries offer a shortcut to a back catalog, an easy, cost-effective way to get to the heart of an artist’s essence before delving into the more extensive back pages.

Norwegian singer-songwriter Ad Vanderveen’s previous offerings are given a perfunctory examination courtesy of a new two-disc set entitled Presents of the Past/Requests Revisited. As the title implies, it looks back on some of his musical highlights while also previewing a new set of songs that point the way forward. Given the number of those who are likely as-yet unaware of Vanderveen’s 40-year career, this new collection seems an apt way to quickly catch up on a career that extends back to the 1970s.

Still, it’s a measure of Vanderveen’s consistency and creativity that even a double-disc set becomes far too skimpy to give due credence to his accomplishments. A native of Norway, Vanderveen is Americana in everything but his origins. An earlier album, Days of the Greats, documented his fascination with American mystique, its title track commemorating a time when JFK and Clint Eastwood held sway over the world’s imagination. Vanderveen’s reflective musings on this collection give his songs a weary charm that’s all but irresistible, and while he sometimes takes his cues from others – John Stewart, Townes Van Zandt, Gordon Lightfoot, and Neil Young all occasionally come to mind – his body of work could easily garner the envy of any acoustic bard armed with a guitar, a melodious voice, and a sizable stash of songs.

The bulk of Vanderveen’s catalog is built on his solo offerings, albums that are now recognized as classics by a small but fervent following of devotees. Each of them in turn helped define his modus operandi. Other essential acquisitions include collaborations with former Fairport Convention mainstay Iain Matthews, one-off efforts with Eliza Gilkyson and David Olney, as well as primary roles played in a pair of short-lived bands – Personnel and the O’Neils.

Presents of the Past/Requests Revisited does what the best archival collections manage to do: combine fan favorites with an entire album of new offerings.

“It started with the idea to re-record the requests I’ve been getting at live shows through the years, since many of those songs are not available on CD anymore,” Vanderveen writes on his website. “It almost felt like I was covering myself, but during the work on Requests Revisited, the new songs also kept coming. They seemed to have more of a vintage-roots character to them and asked for a slightly different approach.”

In that sense, the new material stays true to Vanderveen’s basic template: a rugged and stirring folk-based sound that supports his astute observations. Suffice to say, it is exceptional.

New double CD ‘Presents Of The Past / Requests Revisited’

RR frontPresents of The Past front cover CD

***PRESS RELEASE***


Blue Rose Records releases a double CD by songwriter/singer/guitarist Ad Vanderveen on May 8 2015.
One disc consists of new songs and is titled: ‘Presents Of The Past’.
The other disc contains newly recorded audience favorites entitled: ‘Requests Revisited’.

As the titles suggest there is a connection between the two and they seem to go together like a kind of concept album.
The listener gets an inside peek into, and an overview of, the musician’s life and work over a 40-year career.
The record has been a year in the making and has all the marks of what they call a ‘career-defining record’

The basis for the new songs on ‘Presents Of The Past’ was recorded live with an acoustic combo in a small theatre without an audience.
The songs breathe an atmosphere of timelessness, rich with roots music influences and traditional instruments.
The M.O. of ‘Requests Revisited’ is more of a studio production with arrangements for band, strings and guest musicians.

The common thread throughout both discs is acoustic under-and-overtones, with musicianship always serving the lyrics. The arrangements are sparse yet effective, with upright bass, percussion, guitars, keyboards, banjo, accordion, harmony vocals and even a gospel choir.

Vanderveen comments: “It started with the idea to re-record the requests I’ve been getting at live shows through the years, since many of those songs are not available on CD anymore.
It almost felt like I was covering myself, but during the work on ‘Requests’ the new songs also kept coming. They seemed to have more of a vintage-roots character to them and asked for a slightly different approach”

‘Presents Of The Past / Requests Revisited’ has no A or B side.
For those already familiar with Vanderveen’s repertoire the new songs may be the main focus.
The uninitiated may first be drawn to the ‘Requests’ for an overview of the singer-songwriter’s oeuvre.
In each case this can be considered a milestone in the work of one of today’s finest artists in the Roots/Americana genre.

Release May 8 2015, available through our store page now.

Beat The Record review in No Depression-by Lee Zimmerman

Ad Vanderveen
Beat the Record
(BTR)

Ad Vanderveen’s exceptional reputation as a singer-songwriter with a superior skill set is well entrenched in his native Netherlands, but sadly, here in the States, he’s hardly known at all… and that’s despite a string of exceptional LPs and intermittent efforts with sometime collaborator Iain Matthews. Nevertheless, this latest set of songs offers all the proof needed as why his fan base continues to build back home. Exceedingly mellow, melodic and engaging, these tracks demonstrate his innate ability to create a compelling sound from the most tender of trappings. There’s not an abundance of fuss or fastidiousness in terms of preparation; as he explains in his back cover comments, his aim was to convey the music in “the most direct and pure way by sharing… the first expression in recording, the original demo.”  Yet despite the relatively spartan settings the songs still resonate remarkably. Modest though it may be, here’s hoping — and expecting — that Beat the Record will propel this talented artist towards even greater awareness.(www.advanderveen.com)
Lee Zimmerman-No Depression, April 2014.

 

No’Neils

The adventures on and off the road with my band The O’Neils are coming to an end.
After 16 years, playing together and keeping up the old garage spirit has reached its limits, outlasting my expectations by far.
We will play our scheduled shows until end of october 2014 so come out to see this soon to be legendary band while you can…
Thanks to all our friends and fans, it has been a joyful ride!

Acoustic shows either solo or Duo, or as a Trio will continue and also a new band line up seems to be developing.
New plans on the horizon;
New songs, as well as a project of revisiting older ones are in the making.
Stay tuned and see you down the road!

Recensie BEAT THE RECORD Ctr Alt Country, maart 2014

AD VANDERVEEN “Beat The Record” (Ad Vanderveen / Sonic Rendezvous)

(5*****)

De naam Ad Vanderveen op een cd aantreffen is eigenlijk gewoon niets minder dan een kwaliteitsgarantie. Al sinds jaar en dag geldt de Nederlander immers als één van de beste Europese singer-songwriters in zaken Americana en folk en daarin zal ook met z’n nieuwe worp “Beat The Record” zeker geen verandering gaan komen. Op z’n zevenenvijftigste toont Vanderveen zich daarop zelfverzekerder dan ooit.

Twaalf nummers lang is het weer volop genieten geblazen! Genieten van eenvoudige, maar beklijvende melodieën. Genieten van ’s mans heerlijke, met de jaren alleen maar beter geworden zang. Genieten van z’n superieure gitaarspel. En genieten vooral ook van z’n prachtige, niet zelden persoonlijke filosofische en spirituele inzichten uitdiepende teksten. Een drietal daarvan zijn overigens co-writes met z’n (ook door ons zeer) gewaardeerde collega’s David Olney, John Hadley en Thomm Jutz. Met die laatste pende Vanderveen het weliswaar ingetogen, maar bijzonder warmbloedig gebrachte folkdeuntje “Believe”, een soortement ode aan het geloof in alles wat je als mens sterken kan. Met Olney en Hadley dan weer het “Beat The Record” afsluitende duo “Wavelength” en “Sad Saturday Night”. Het één een pracht van een rootspopliedje over dat soms zo bevreemdende gevoel van met iemand helemaal op dezelfde golflengte te zitten, het andere, gebracht door alle betrokken protagonisten samen, het misschien wel allermooiste nummer op “Beat The Record”, een wolk van een in hartzeer badende akoestische slow country song.

Andere, zonder uitzondering minstens even beklijvende momenten: openingsnummer “Bottomless Heart”, dat mede dankzij een markante harmonicabijdrage louter muzikaal gezien nogal nadrukkelijk in het kielzog van de jonge Dylan verzeild geraakt, “Believe”, een wolk van een dromerig luister(pop)liedje, het volop van een bluesy feel profiterende “The Abyss”, het voorzichtig Youngiaanse “Solid Love”, de pianoballade “Driftwood” en het ook al van een intraveneuze shot akoestische blues bediende “Funny Mirror”.

Vanderveen komt hier op de keper beschouwd meer dan ooit erg dicht in de buurt van voorbeelden en notoire groten der aarde als een Bob Dylan, een Neil Young, een Townes Van Zandt, een Guy Clark en – Waarom ook niet? – een David Olney. Hij legt de lat voor z’n concurrentie alleszins weer ontzettend hoog!

Benny Metten, Ctr. Alt. Country maart 2014

 

 

Recensie BEAT THE RECORD Rootstime, maart 2014

In de wereld van folk- en rootsmuziek is Ad Vanderveen al sinds meerdere jaren gekend als een veelschrijver van prachtige liedjes in het genre. In de voorbije drie jaar alleen al passeerden er vier albums van deze 57-jarige Nederlandse singer-songwriter met “Live At Crossroads”, Days Of The Greats”, het samen met ‘The O’Neils’ opgenomen “Live Labour” en zijn recentste studioalbum “Driven By A Dream”.

Onverstoord componeerde de man verder en hij heeft nu weer twaalf nummers bijeen gepend die op zijn nieuwste en 20e album “Beat The Record” muzikaal werden vereeuwigd. Het nummer “Little Did We Know” dat u op bijgaande video kunt beluisteren schreef Ad Vanderveen samen met songwriter en producer Thomm Jutz uit Nashville, Tennessee.

Twee andere erg mooie tracks “Wavelength” en “Sad Saturday Night” waren dan weer het resultaat van een intensieve samenwerking met de Amerikaanse folkzanger en songschrijver David Olney en Americana-songschrijver John Hadley. Zeer minimaal qua instrumentatie brengt Ad Vanderveen deze helemaal live opgenomen liedjes met enkel een piano of akoestische gitaar in aanslag, hier en daar verrijkt met enkele akkoorden op mondharmonica, zoals in de openingstrack “Bottomless Heart”.

Als je naar deze man luistert, geloof je elk woord dat hij vertelt en de emoties die hij in zijn poëtische songteksten verwerkt zijn oprecht. Het beklijvende “Believe”, liefdesverhalen “Solid Love” en “Love You’re Offering”, pianoballad “Driftwood” en het melancholische “Stray”: Ad Vanderveen brengt deze akoestische nummers met meer gevoel voor Americana-muziek dan de meeste Amerikanen zelf ooit zouden kunnen opbrengen.

Wat ons telkens weer verwondert bij het beluisteren van een plaat van deze artiest is dat een liedje eigenlijk steeds beter wordt naarmate het simpel en sober gehouden wordt, deels omdat je daardoor bijna gedwongen wordt om naar de teksten te luisteren.

Eigenlijk verdient Ad Vanderveen veel meer (h)erkenning in de hedendaagse muziekwereld, maar of hij daar zelf echt veel belang aan hecht durven we met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid serieus betwijfelen. Ons zal hij echter altijd kunnen blijven bekoren en u kunt zich daar kosteloos bij aansluiten.

(valsam)

www.rootstime.be

Recensie BEAT THE RECORD Keys & Chords, maart 2014

Na een intermezzo dat opgevuld werd met twee liveregistraties, een van The O’neils en een soloconcert voor de Nederlandse rootszender Americana Radio komt de Nederlandse wereldburger alweer met een studioproject aanzetten. Project is mischien een wat oneerbiedige benaming voor dit fraaie werkstuk dat ‘Drivin By A Dream’ en ‘Days Of The Greats’ opvolgt. Het gaat meer dan ooit om de inhoud, Ad verwerkt zonder productionele tussenstappen zijn ervaringen en ideeën. ‘Beat The Record’ verzamelt een dozijn songs die de afgelopen twee jaar op de meest uiteenlopende locaties rijpten en nu in een sobere akoestische setting, zonder overbodige ornamenten werden opgenomen. Het heeft wellicht vooral met de prominente aanwezigheid van de harmonica en opbouw te maken dat de openingssong ‘Bottomless Heart’ angstvallig in de buurt van de verrichtingen Dylan meandert. De grootmeester blijft samen met Townes Van Zandt, Neil Young en vroegere pioniers als Woody Guthrie een van de inspirerende voorgangers maar Vanderveen ontwikkelde ondertussen een persoonlijke, doodeerlijke benadering. Met ‘Believe’ krijgen we meteen een bijzonder fraai voorbeeld van Vanderveens beschouwend muzikaal proza. “Believe in what you‘re seeing, believe in God above, holding on to hope and mostly you believe in love”. Het overige songwerk zoals het op bluesy fingerpicking leunende‘The Abyss’ en ‘Solid Love’ en de wondermooie pianoballade ‘Driftwood’ halen moeiteloos hetzelfde hoge niveau. Onvolprezen collega’s aan de overkant van de oceaan Vanderveen tonen meer dan vrijblijvend respect voor de man, zo blijkt. ‘Little Did We Know’ werd samen met Thomm Jutz gecomponeerd en het dromerige ‘Wavelength’ en ‘Sad Saturday Night’ kwamen tot stand met hulp van David Olney en John Hadley die Ad daadwerkelijk ondersteunden in The Cabin in Nashville. ’Beat The Record’ bevestigt andermaal de reputatie van een van de betere singer-songwriters van het continent met een staaltje puur vakmanschap. Cis Van Looy (****)

Keys And Chords March 14

Recensie BEAT THE RECORD Lust For Life, maart 2014

LUST FOR LIFE- GETIPT (Tjerk Lammers)
Ad Vanderveen- Beat the Record
Nederlands beste singer-songwriter ontdekte dat hij de naakte schoonheid van de eenvoudige demo- opnames van zijn twaalf nieuwe liedjes nooit zou kunnen overtreffen met een luxe studioproductie. Daarom zet hij ze onopgepoetst op zijn nieuwste album en overtreft daarmee zichzelf.
Tiptrack: The Abyss.

Ad Vanderveen BEAT THE RECORD ****
Ad Vanderveens pakweg twintigste studioalbum is eigenlijk geen studioalbum. Onze beste singer-songwriter schreef twaalf nieuwe liedjes, nam negen daarvan lekker voor zichzelf op, en ontdekte dat die demo’s onovertrefbaar goed klonken. Waarom opnemen in een studio vol toeters en bellen, als je originele opnames al zo’n eerlijke, indringende, sfeervolle, heldere sound hebben? Ad besloot zijn liedjes gewoon zó op CD te zetten, zonder poespas. Verstandig, want deze songs over geloof, hoop en liefde kunnen niet beter klinken: een man met zijn akoestische gitaar, mondharmonica en soms een piano, orgeltje of enkele stiekem ingeplugde janksnaren.
En natuurlijk die stem, uit duizenden herkenbaar, indringend en heel erg Amerikaans. Of Canadees, want daar schijnen veel van Ad’s voorvaderen vandaan te komen. Is er dan helemaal geen studio aan te pas gekomen? Jawel, Ad reisde naar Nashville om de liedjes die hij samen met anderen schreef (twee stuks met David Olney en John Hadley en eentje met Thomm Jutz) op te nemen in Hadley’s thuisstudio, waarbij Olney op Sad Saturday Night meezingt.
Opnames zonder opsmuk, dus net zo ontwapenend als de rest. Less is more zeggen Amerikanen dan. Gelijk hebben ze.
Tjerk Lammers, Lust For Life-maart 2014.

Recensie BEAT THE RECORD Nederlands Dagblad

★★★★✩

Beat the Record

Ad Vanderveen. Sonic Rendezvous / Vanderveen Records

Een dikke dertig jaar timmert de sympathieke zanger, gitarist en tekstschrijver Ad Vanderveen (Hilversum, 1956) nu al aan de muzikale weg. Dat gebeurt in een serie van vrijwel elk jaar een nieuwe plaat met zelfgeschreven liedjes, stevige maar subtiele zang en Engelstalige teksten die ergens over gaan. Vanderveen wisselt voortdurend van klankkleur. Een elektrisch getoonzette plaat wordt vaak afgewisseld door ingetogen, akoestisch materiaal.

Deze keer is het een intieme soloaffaire, met een inhoud die de vergankelijkheid van lichamelijk leven en de onsterfelijke ziel van de liefde als zeilen op een boot laat interacteren. Vanderveen wordt vaak ten onrechte vergeleken met Neil Young, hij is kleinschaliger in zijn ambities en brengt meer mozaïek in zijn kunst aan; daardoor hoort hij thuis in het rijtje Guy Clark, Calvin Russell en wijlen Townes Van Zandt. En vooral David Olney, die met John Hadley drie van de twaalf songs schreef voor dit prachtige album.

Heel mooi zijn ‘The Abyss’ en ‘Driftwood’.

Het mooiste lied is ‘Believe’. Geloof in God, schoonheid, hoop en liefde.

(HV) Nederlands Dagbald, Maart 2014