Tien verse songs van Ad Vanderveen trekken voorbij in bijna drie kwartier. Akoestische gitaar, viool, piano, mondharmonica, rust en contemplatie. Maar af en toe ook stevig van den elektrieke, want kalm is nog niet bedaard bij deze meneer die in Nederland leeft en geboren werd in Hilversum, in 1956. Hij heeft Canadese roots en maakt al decennia lang platen van een hoog niveau, zowel muzikaal als tekstueel. De laatste jaren worden de albums steeds beter en het lijkt wel alsof de frequentie toeneemt.

Ad Vanderveen doet boodschappen en hij heeft haast. In ‘Do What You Love’ draagt hij zijn missie, licht en vrijheid, over aan de jongeren. Ook deze, 31e!, plaat is weer subliem. ‘Following the Wind’ is epiek met een mooie gitaarsolo. Neil Young en Bob Dylan zijn voorzaten, dat belijdt Vanderveen openlijk in songs als ‘Exit Inside’ en ‘Last Venture’. ‘Miss That World’ is ook een hoogtepunt, met een veelzeggende en briljante tekst. De titelsong is wel wat aan de softe kant, maar ja, dat heb je met kaarslicht.

Voor deze plaat schreef Vanderveen de meeste nummers op de mandola, een volwassen versie van de mandoline, die wat lager is getoonzet. Ook nu weer wordt Ad begeleid door vaste waarden als zangeres Kersten de Ligny, Jan Erik Hoeve op pedal steel, Neil James Morrison op violen, Pete Fisher op bas, Michael Kay, slagwerk en Simon Moore op keyboards.

• alweer subliem
• scherper in tekst dan je denkt

Herman Veenhof.