AD VANDERVEEN “Worlds Within” (Songsense Music / Sonic Rendezvous)
(5*****)
Een nieuw album van de Nederlandse singer-songwriter Ad Vanderveen, da’s altijd opnieuw genieten geblazen. Vanderveen is één van de weinige Nederlandse rootsartiesten die tot ver buiten de eigen landsgrenzen bijval oogst en da’s wat ons betreft niet meer dan terecht ook. Op z’n zestigste kan de beste man inmiddels immers terugblikken op een onwaarschijnlijke hoeveelheid prachtliedjes. En hij doet er daar hier en nu met plezier nog eens een tiental bij.
Tien poëtische hoogstandjes, ten tonele gevoerd tegen een volledig akoestisch gehouden achtergrond van zachte folk en americana, met zo nu en dan ook wel eens een poppy, jazzy of klassiek elementje. Met opvallende dienende bijrollen vooral voor z’n muze Kersten de Ligny en toetsenist Rene Kaaij. En opgenomen onder de productionele hoede van Pete Fisher.
Hoogtepunten zoeken doe je op een geheel als dit niet. Da’s onbegonnen werk. Je neemt er keer op keer opnieuw de tijd voor om ervan te genieten in z’n totaliteit. Om mee af te dwalen naar de gedachtenwereld van Vanderveen. Om je over te geven aan het zeldzame momentum van een zichzelf zo goed als volledig blootgevende artiest. Iets waarover het ook lijkt te gaan in de fraaie albumopener “Worlds Within”. Over het afdalen naar het eigen innerlijk als vlucht uit de realiteit.
In het werkelijk bloedmooie ingetogen kleinood “The Garden Of Gone Glory” is het vervolgens aangenaam toeven tussen herinneringen aan weleer. “No place else on earth that I would rather be than right here, right now in the garden of gone glory,” luidt het daarin. Elke al wat oudere jongere knikt dan wellicht voorzichtig instemmend even mee. Vervolgens wentelen we ons enkele minuten lang in twijfel in het ook al erg fraaie “Sinking In Doubt”. Heerlijk, hoe de Ligny haar stem daarin tegen die van Vanderveen aanschurkt. En ook dat streepje koperblaaswerk van Frans Cornelissen konden we hier best wel appreciëren.
Andere erg fijne momenten op “Worlds Within” zijn bijvoorbeeld ook nog het wel heel bedaard rockende “Mystery”, de ronduit heerlijke ballad “Impossible Love” en vooral ook het in een vlaag van uitzonderlijk positivisme vereeuwigde streepje americana “Affirmation Blues”. Als Vanderveen en de Ligny daarin op harmonieuze wijze verkondigen “Everything is always working out for me!”, dan ben je als luisteraar al snel geneigd om hen daarin te volgen.
Heerlijke plaat!
http://www.ctrlaltcountry.be/Pagina1.htm#AdVanderveen